Ga naar inhoud
Ga naar de homepage van Make it in Tilburg

Mathijs Leeuwis, stadscomponist van Tilburg: 'Imperfectie als hoogst haalbare'

De provincie Noord-Brabant werkt sinds 2018 aan de vernieuwing en publieksverbreding van de klassieke muziek. Eén van de plannen die uit die opdracht is voortgekomen, is de aanstelling van vier stads- en plattelandscomponisten in de provincie. Mathijs Leeuwis werd onlangs verkozen tot stadscomponist van Tilburg, en vertelt over zijn bijzondere werkterrein.

Geschreven door: Mathijs Leeuwis

Een stad kent honderdduizenden inwoners en elke inwoner vertegenwoordigt een leven, waarbij elk leven staat voor honderdduizenden gedachten en gevoelens. Die onmetelijke hoeveelheid van smaken en voorkeuren zouden bijna kunnen werken als een ontmoediging. Hoe kun je als Stadscomponist ooit relevante muziek maken, die al die verschillende mensen aanspreekt? Volgens mij is het in ieder geval zaak jezelf als maker een duidelijk afgebakende taak te geven.  

Botsen met de bekende werkelijkheid

De stad presenteren aan haar inwoners, dat was de opdracht die mijn voorganger Anthony Fiumara als Stadscomponist van Tilburg zichzelf had gegeven. ‘Ik wilde Tilburg binnenstebuiten keren: de openbare ruimte werd de concertzaal, met de inwoners van de stad als publiek’, zei hij. Nu ben ik allesbehalve een kopie van Fiumara, maar ik zie een duidelijke lijn tussen zijn periode als Stadscomponist en die van mij. Dat wat ongezien blijft, aandacht geven. Mensen laten botsen met een werkelijkheid die ze nog niet kenden.  

Omarm de imperfectie 

Mijn definitie van ‘goed’ is meestal verdoemd tot een obscure uithoek van de maatschappij. Daarin zijn de populairste vormen van kunst en cultuur zo ver mogelijk weggestopt in mijn gedachten. Al met al ligt het niet in de lijn der verwachting dat ik iedereen iets te bieden heb met mijn muziek. Ik doe toch graag een poging en klim de barricade op met mijn stokpaardje; omarm de imperfectie. Niet alleen in de kunst, maar ook in de mens. Beter nog: in de volle breedte van het bestaan. Omdat ik werkelijk geloof dat in deze omkering van het menselijk streven naar perfectie, de basis ligt voor een rijkere ervaring van je directe omgeving.  

Onbedoelde paden 

Niet alleen als componist, maar ook als mens geldt voor mij: de grootste schoonheid zie en hoor ik niet daar waar alles is gelukt. Nee, juist daar waar er onbedoeld een pad ontstaat, naast de geasfalteerde weg, daar wil ik lopen. De beste plaat van Johnny Cash is toch echt At Folsom Prison. Waarin het geluid matig werd opgenomen en er honderden gevangenen na elke zin van Johnny door de muziek heen aan het schreeuwen zijn. En ik snap ook wel dat perfectie een streven moet zijn als je studeert of een nieuwe kast in elkaar schroeft, maar daar staat tegenover dat er ontelbaar veel perfecte etalages in de wereld zijn en er maar één tafel is waarop jouw kind heeft gekrast, terwijl je er nog zo zuinig mee om sprong.

Lees het hele artikel hier

Foto: LINKS: ANTHONY FIUMARA | RECHTS: MATHIJS LEEUWIS | POULSON SQ. | DOOR: TEIS ALBERS

Meer nieuws

Deze website gebruikt cookies

Deze website maakt gebruik van cookies die noodzakelijk zijn om de website zo goed mogelijk te laten functioneren. Door op accepteren te klikken, geef je aan hiermee akkoord te gaan.