Tilburg als speeltuin voor jonge ondernemers zoals Mirjam

Tilburg is een ongepolijste diamant. Een typisch staaltje ruwe bolster, blanke pit. Maar als je eenmaal ontdekt wat de stad te bieden heeft, wil je er nooit meer weg. Niet voor niets blijven veel jonge talenten hier hangen. Om te werken of te ondernemen, vaak na hun studie. In deze reeks zoeken we uit waarom ze in Tilburg blijven plakken. Maak kennis met Mirjam Slob, initiatiefnemer van Rooftop Rumour - de eerste daktuin to-be van Tilburg.  

Op wolken

Sinds ruim een half jaar zit Mirjam met haar hoofd in de wolken. Letterlijk. Ze werkt aan een professionele, strakke daktuin mét horeca, die natuur en landbouw weer naar de stad moet halen. De manier waarop ze dat wil doen is eigentijds, innovatief en hip .“Na een reis eerder dit jaar dacht ik: wat heb ik te verliezen? Fuck it - ik ga het gewoon doen!” 

Dat hoofd in de wolken wil overigens niet zeggen dat Mirjam vooral droomt. De jonge ondernemer is standvastig, houdt van aanpakken en ze weet erg goed wat ze wil. Toen ze in april startte regelde ze meteen een kantoorruimte bij Theater de Nieuwe Vorst, en liet ze haar plannen uittekenen. Dat zorgde voor veel aandacht, onder andere door een artikel in het Brabants Dagblad. Lachend: “Ik had daardoor een vliegende start. Nu mag het niet meer mislukken. Zeker niet door mij.”

Onverschrokken

Van een biologische boerderij in Noordeloos - een klein dorp in de buurt van Gorinchem - kwam Mirjam voor de Brabantse gezelligheid en een opleiding in Tilburg terecht. Ondanks dat de studie bedrijfseconomie niet haar ding bleek te zijn, paste de stad haar wel als een goed zittende jas. Tijdens de TOP week schreef ze zich - ‘op een vrijdagnacht om drie uur’ - in bij roeivereniging Vidar. Een keuze waar ze nu nog steeds profijt van heeft. Haar tijd bij de vereniging - en dan in het bijzonder het jaar dat ze samen met zeven andere studenten fulltime de organisatie bestuurde - noemt ze als de meest memorabele tijd van haar studentenleven in Tilburg. “Dat was zo vet. Je bent samen met andere bestuursleden een jaar lang volledig verantwoordelijk voor een organisatie - een rol die niet vanzelfsprekend is voor een student die net om de hoek komt kijken. Voor mij was het was een soort speeltuin voor ondernemerschap.” 

Ondertussen studeerde Mirjam verder. Hbo communicatie bij Fontys en een master Data Science aan Tilburg University. Ook later, tijdens haar werkende leven, denkt Mirjam nog regelmatig aan haar studietijd terug. “Als student heb je een soort onverschrokkenheid. Je doet dan makkelijker dingen, pakt sneller door ofzo. Dat houdt je ondernemerschap luchtig”, vertelt ze. “Nu mis ik dat nog weleens. Alsof je nu niet meer op je bek mag gaan. De gedachte aan die tijd helpt me verder - niet te lang over nadenken - let’s go!”

Je ding doen

“Na mijn studententijd leerde ik Tilburg pas écht goed kennen", vult ze aan. Precies in die periode verandert er van alles in de stad. Gebieden als de Spoorzone en de Piushaven ontwikkelen zich steeds sneller, en de stad wordt nog aantrekkelijker dan daarvoor. “In Tilburg is iedereen gewoon zichzelf, mensen maken zich niet druk om wat de ander denkt. De sfeer is heel open. Veel mensen, ook onbekenden, zeggen hoi op straat”, vertelt ze enthousiast. “De één heeft een gek kapsel en de ander draagt wat vreemde kleding, maar dat maakt allemaal niet zoveel uit. Hier kan iedereen zijn ding doen.”

Rumour has it..

Terwijl ze studeerde zette Mirjam in het biologische melkveebedrijf van haar ouders een verkooplijn voor eigen vleespakketten op. Tijdens haar master Data Science & Society werkte ze voor Tilburg University aan een duurzaamheidsplatform. “Doordat ik opgroeide op een biologische boerderij was het voor mij altijd heel vanzelfsprekend om voor biologische producten te kiezen. Toen ik ging studeren merkte ik dat dat niet voor iedereen zo logisch is. Over wat biologisch betekent is nog veel onbekendheid. Ik begrijp dat wel: hoeveel mensen hebben er onderaan de streep nou familie met een biologische boerderij zoals ik?” Daar is het eerste zaadje voor de daktuin geplant, vertelt ze. “Ik heb nooit gedacht: ik word boer, net zoals mijn vader. Maar ik wil me wel op een positieve manier inzetten voor natuur, landbouw en duurzaamheid, omdat ik geloof dat dát van toegevoegde waarde is.”

Omarmd en ondersteund

Het is niet zomaar dat Mirjams daktuin straks in Tilburg verrijst. Natuurlijk, geeft ze toe, dit is de stad waar ze zich thuisvoelt en waar ze nog wel even blijft. Maar wat ook heel sprekend is, merkte ze het afgelopen jaar, is dat veel andere organisaties en ondernemers openstaan voor samenwerking. Er is hier geen sprake van hoogdraverij. “In juni sprak ik met de wethouder. Die was meteen enthousiast: ‘Oké, gaan we doen.’ Hetzelfde geldt voor Midpoint Brabant, Citymarketing en nog zoveel andere partijen in de stad.” Ondanks dat het opzetten van zo’n nieuw initiatief soms echt wel bloed, zweet en tranen kost, maakt dat het ondernemen hier erg prettig. “In plaats van dat ik anderen benader met vragen, is het nu ook andersom. Dan krijg ik mail of een belletje: ‘heb je hier al aan gedacht?’ of ‘kunnen we je nog ergens mee helpen?’. Een goed idee wordt hier omarmd en ondersteund.”

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mirjam begon haar onderneming tijdens de corona-pandemie. Wat merkt zij hiervan?

“Ondanks alle onzekerheden vond ik vijf partners die mijn plannen financieel wilden ondersteunen. Daar ben ik natuurlijk enorm dankbaar voor. En verder merk ik er niet heel veel van. Ik ben ook pas in deze periode begonnen, dat scheelt misschien. Op dit moment richt ik me vooral op het zoeken naar een geschikt dak. Na maanden van plannenmakerij moet het er nu echt van gaan komen.”