Chilton maakt het in Tilburg

In je eentje dansen is fijn, maar samen dansen is nog veel leuker. Dat kan Chilton Galimo beamen. De Tilburgse danser met Surinaamse roots heeft de overtuiging dat het leven gaat om samen doen. Daarom brengt hij met danscollectief D-Crew, en als docent en coach aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten, Tilburgse dansers en niet-dansers bij elkaar. Ontdek hier het verhaal van Chilton.

Een brede lach en een flinke dosis positieve energie. Dat is Chilton Galimo ten voeten uit. Als danser, coach, choreograaf en community builder is hij een bekend gezicht in Tilburg, zowel binnen als buiten de danswereld. Maar met al die labels heeft hij niet zoveel. “Mensen vinden het fijn om iemand meteen in een hokje te plaatsen, maar daarmee houden we ons een waanbeeld van de realiteit voor. Laten we gewoon de moeite steken in het blijven ontdekken van elkaar.”

Dans heeft Chilton helpen ontdekken wie hij zelf was. In eerste instantie alleen thuis, maar vanaf zijn zestiende ook bij een van de jongerencentra van R-Newt in Tilburg-Zuid. “Het dansen bracht zoveel variatie met zich mee, dat wilde ik meer doen,” glimlacht hij wanneer we hem ernaar vragen. “En ook de laagdrempeligheid trok me enorm aan. Dansen kun je overal, zelfs zonder muziek.” Die laagdrempeligheid zet Chilton nu in de etalage om meer mensen in dans samen te brengen. “De kern ligt voor mij bij jonge dansers, de jeugd die nog in Tilburg zit. Wat kan ik doen om hen een betere uitgangspositie te geven?”

De straat op

Chilton heeft in zijn danscarrière al veel plekken gezien. Hij is vanuit Tilburg naar Eindhoven, Den Bosch en Amsterdam getrokken om daar nieuwe ervaringen op te doen. Maar hij heeft ook veel workshops gevolgd én gegeven in het buitenland en aan internationale competities meegedaan. Nu geeft hij juist anderen een plek op het podium. Niet binnen de veilige muren van de dansschool, maar in het openbaar. In Tilburg is dans altijd een groot en zichtbaar onderdeel geweest van de stad, maar de afgelopen jaren is de publieke aandacht voor dans de achtergrond verdwenen, ziet Chilton. Daarom treedt hij met zijn D-Crew naar buiten, letterlijk de straat op, om te inspireren. “In de moderne maatschappij in Nederland hangt er toch een taboe rondom dansen in het openbaar, voortkomend uit angst, of kwetsbaarheid. Als we zien dat het in andere landen gebeurt, vinden we het vet. Maar als het hier dichtbij komt - en dat is misschien ook wel typisch Nederlands - denken we toch, doe maar niet. Dan vinden we het ineens een beetje raar. Ik wil mensen laten zien hoe mooi en gezellig het kan zijn om samen te bewegen.”

Gemeenschap

Geen enkele taal is zo duidelijk als lichaamstaal. Toch is communicatie binnen en tussen dansgemeenschappen van oudsher niet vanzelfsprekend. In de jaren dat hij binnen- en buitenland rondtrok en veel andere dansers ontmoette, ervoer Chilton dat de danswereld erg competitief kon zijn. “Ik merkte dat er een soort vijandschap of rivaliteit was tussen dansers onderling. Ik vond dat gek. Vanuit mijn kern geloof ik namelijk dat dans iets verbindends is.” Als reactie groeide bij Chilton en zijn crew de ambitie om dansers in Tilburg beter met elkaar te verbinden. “We wilden veel mensen aantrekken en echt de deur openzetten. Hierdoor creëerden we één gemeenschap, in harmonie.” Met de community wil Chilton dans opnieuw op de kaart zetten in Tilburg. Ook krijgen dansers de ruimte om in contact te komen met elkaar, en met relevante organisaties en instellingen die iets voor hen kunnen betekenen. Er worden daarom regelmatig community events en hang-outs georganiseerd waarbij iedereen welkom is. “Het gemoedelijke dat Tilburg als voormalige arbeidersstad typeert, is perfect voor het oprichten van een community,” ziet Chilton. “Tilburg is zo amicaal, je kunt overal binnen wandelen. Zo lang je zelf een open houding hebt, wordt dat ook gematcht. Die geest en cultuur van de stad probeer ik dan ook weer door te geven aan nieuwe mensen, bijvoorbeeld nieuwe studenten op de Fontys. Niet per se door te zeggen ’zo werkt het hier’, maar ‘kijk eens wat er mogelijk is’. Je mag hier de ruimte nemen, je bént hier welkom.”

 

Mogelijkmakers

In Tilburg ziet Chilton kansen die hij in andere steden weleens miste. “Het toffe aan Tilburg is dat je hier ook de mogelijkmakers tegenkomt. Of het nu de directeur van het Factorium, de Schouwburg, of de Hall of Fame, je kunt met iedereen een praatje maken. Ze zijn echt geïnteresseerd in waar je mee bezig bent en wat je ambities zijn, maar ook wat ze misschien nog voor je kunnen betekenen.” Vanuit een commercieel oogpunt lijkt het niet altijd de meest voor de hand liggende route om in je directe omgeving te blijven, zegt Chilton. “Veel dansers hebben niet altijd in de gaten wat er mogelijk is in hun eigen stad, en denken dat je voor dans echt naar het buitenland moet. Maar binnen de gemeente wordt juist hard gewerkt aan het vergroten van het toekomstperspectief binnen de stad, bijvoorbeeld door het aanstellen van een urban ambtenaar, maar ook door inspanningen van Citymarketing en een platform als Stad van Makers.”

Connecties

Zelf wil Chilton op zijn beurt graag iets terug doen voor de stad. “Ik wil de doelen en ambities van culturele instellingen begrijpen, zodat we kunnen zien hoe we daar vanuit de dansgemeenschap een bijdrage aan kunnen leveren en elkaar kunnen versterken.” In Tilburg krijgt dans veel ruimte, beaamt hij. Natuurlijk bij Fontys Hogeschool voor de Kunsten, maar ook bij Factorium, DansBrabant en veel losse dansscholen verspreid over de stad. “Ik wil de connectie tussen die instellingen en community-leden waarborgen. Tilburg is míjn stad. En de stad heeft al zoveel voor mij gedaan, dat ik ook iets voor de stad terug wil doen. Ik geniet ervan als mijn stad groots is en internationaal op de kaart staat. En daar wil ik graag aan bijdragen.”

Meer Stad van Makers