Claudia en Jules maken het in Tilburg

Ondernemen is pionieren. Met de poten in de klei. Het is winst pakken en verlies nemen. Keihard op je smoel gaan en net zo hard je successen vieren. Ook in Tilburg zitten én stappen talloze ondernemers dagelijks in die verslavende rollercoaster. Make It in Tilburg gaat in deze reeks met hen in gesprek zodat ze jou kunnen inspireren met hun levenslessen en fuck-ups.

Deze keer: ondernemerskoppel Claudia (1989) en Jules (1988) Van Hoef. Geboren Brabanders, ouders van 3 jonge kinderen en oprichters van Spectatio: pionier in dataverwerking on the edge. Een van hun specialismen is om met slimme sensoren de customer experience (CX) te verbeteren door data zo dicht mogelijk bij de eindgebruiker te verwerken.

“Feitelijk is het vanuit onze passie voor ontwerpen en het verbinden van techniek aan mensenlevens dat we de stap naar sensoren hebben gemaakt”, legt Jules Van Hoef uit. “Want AI in sensoren en echte succesvolle innovatie is mensenwerk. Sensortechnologie is bij uitstek een mooie ‘best practice’ om te laten zien dat techniek intuïtief in gevoel en gebruik kan zijn. Niet een inbreuk, maar juist een verrijking op het mensenleven. Door de offline beleving door te trekken in de online wereld.” Met behulp van open innovatie en ketensamenwerking innoveert Spectatio van onderop. Op die manier bieden ze oplossingen voor problemen uit de praktijk. Het doel is om iedereen gebruik te laten maken van hun sensoren. Dus ook digibeten. Door het slim inzetten van sensoren in combinatie met geïntegreerde intelligentie meten ze de data en worden processen beter, sneller, veiliger en meer privacy proof. Daarbij staat de beleving centraal. 

Jules: “We zoeken actief de samenwerking op in de hele keten.’’ Daarom vinden we onze thuishaven in Tilburg. De hands-on mentaliteit en de brains van de universiteit maken Tilburg aantrekkelijk voor ons bedrijf. Daarnaast is juist het mensgerichte en sociale karakter van Tilburg nuttig en noodzakelijk voor disruptieve technieken zoals sensoren en Edge computing.”

LES #1: BLIJVEN PRATEN

Claudia: “Als je elkaar al zo lang kent en altijd samen bent, zoals wij, dan ga je er stiekem wel van uit dat je weet wat de ander denkt, voelt of doet. En vaak is dat ook zo, maar soms dus ook bepaald niet!”

Jules: “Daar kwamen we bijvoorbeeld achter toen we onze eerste medewerker hadden aangenomen. Ik zag hem bezig en was verbaasd. Ik had eigenlijk heel wat anders in mijn hoofd voor hem om te doen, maar dacht dat Claudia hem dit wel gevraagd zou hebben. Zo heeft die jongen een paar dagen op eigen houtje gewerkt, terwijl wij ondertussen van elkaar dachten dat de ander hem aangestuurd had. Dat was wel een goede les: toch ook de meest voor de hand liggende dingen met elkaar bespreken.”

Claudia: “Mijn oma zei ooit: ‘Soms ben je het zelfs niet met jezelf eens.’ Het is gewoon sowieso belangrijk om met elkaar te sparren en te communiceren. Juist ook over de kleine dingen die je als vanzelfsprekend ziet.”

LES #2: LEREN DELEN

Jules: “Mijn valkuil is dat ik über-perfectionistisch ben. Ik zou een concept of product het liefst pas voorstellen of op de markt brengen als het af is en alle kinderziektes eruit zijn. Tja, wat dat is? Angst voor afwijzing, voor imagoschade? Zoiets. Maar ik heb gaandeweg geleerd dat dat ontzettend dom is.”

Claudia: “Als je al vroeg deelt waar je mee bezig bent, de grote lijnen uitzet, dan kun je profiteren van het klankborden met anderen, van gebruikerservaringen. Je concept wordt daar alleen maar nóg beter van. Zo werkt het ook met producten die je zelf koopt: elk volgende model is weer beter, elke update is weer een stap vooruit. Mensen vinden dat ook volkomen normaal.”

Jules: “En je betrekt ook partners daarmee eerder in het proces. Het hele ecosysteem komt gewoon vroeger op gang en uiteindelijk is je concept beter dan het perfecte plaatje dat je in eerste instantie in je hoofd had.”

LES #3: ZELFVERTROUWEN

Claudia: “Als ik zo terugkijk op hoe we zijn begonnen, dan zijn we de eerste jaren als gekken aan het werk geweest. Continu maar dóórgaan. En luisteren naar kritiek en meningen van anderen.”

Jules: “Weet je, je verdient niet eens zo heel veel minder als je rustiger aan doet en het leven wordt er bovendien stukken leuker van. Natuurlijk helpt het ook dat we nu kinderen hebben, die houden je letterlijk in het hier en nu.”

Claudia: “Pas toen we puur en alleen op onze intuïtie durfden te vertrouwen en niet meer naar anderen met alleen een mening luisterden, groeide ons bedrijf exponentieel. Vaak komt kritiek ook onbewust voort uit jaloezie, mensen gaan een beetje ‘krabben’. Het is een verkapt zelfverwijt. Als je dat beseft wordt het makkelijker om het te laten gaan.”

Jules: “Of het komt voort uit zorg. Je doet als ondernemer nu eenmaal soms spannende dingen, denk maar aan het investeren in een pand. Maar dat zijn ingecalculeerde risico’s. En zolang je een solide en stabiele levensbasis hebt, kun je die prima aangaan.”

Claudia: “Aan meningen van anderen heb je niets, wel aan visie, klantfeedback en serieuze sparringpartners.”

LES #4: KARAKTER

Claudia: “Ik betrapte me erop dat ik te veel de negatieve kant van dingen zag. Ook uit perfectionisme, natuurlijk. Mijn wiskundeleraar op het Odulphuslyceum destijds zei een keer: ‘Als je autorijles hebt en je focust op die ene boom, dan rij je ertegenaan.’ Echt, dat is zó waar! Dus toen ik voor mijn eerste module aan Harvard een 9,3 haalde, besloot ik niet te gaan voor mijn gewoonlijke ‘Verdorie, waar heb ik het laten liggen waardoor ik geen 10 had??’, maar voor de ‘Yes! Een 9,3 verdorie!!’.

Jules: “Je moeten de dingen gewoon dóén en nooit opgeven. Vertrouw op jezelf en leer van succesverhalen.”

Claudia: “Precies. We staan sowieso met onze poten in de klei. Jules is gestart op het vmbo en is geëindigd aan de universiteit. Tijdens zijn tijd bij Defensie leerde Jules leidinggeven onder alle omstandigheden. Een van hun motto’s is: ‘Kennis is macht, maar karakter is meer’. En als het er op aan komt, is dat ook echt het enige wat telt.”

Jules: “Claudia kreeg op de basisschool een vmbo-/mavoadvies, maar is dankzij haar hoge Cito-score meteen naar het gymnasium gegaan. Wat ons dat leerde? Ten eerste, een nee is geen nee. En ten tweede dat opleidingsniveau niets te maken heeft met passie, succes of levensgeluk. Haar opa stond op zijn 14e al in de textielfabriek, terwijl hij goed kon leren en dat ook graag had gedaan. Je kunt dus prima stellen dat we alles en iedereen wel gezien hebben. Het grote voordeel is dat wij nu ieder mens waarderen voor zijn talenten en kwaliteiten en niet op basis van opleidingsniveau.”

ULTIEM

“Je hoort het van vrijwel iedereen die je ernaar vraagt: Tilburg is een groot dorp. Er is hier heel veel mogelijk en het is socialer dan veel andere steden. We hebben ook een kantoor in Eindhoven, vooral om dicht bij de techniek te zitten. Hier en vooral bij MindLabs – waar we hopelijk later dit jaar komen te zitten – ligt de focus meer op mensen en toepassingen. Ketensamenwerking ontstaat hier bijna vanzelf. Die combinatie van sociaal, innovatief en intuïtief maakt Tilburg wat ons betreft de ultieme leef- en werkplek.”

Impactmaker van het Kwartaal

Spectatio mag zich Impactmaker van het Kwartaal noemen. Deze ‘creative minds’ bestaande uit het echtpaar Jules en Claudia Van Hoef, maken van hun bedrijf een snelle groeier. Vanuit Gebouw 88 in het midden van Spoorzone Tilburg veroveren ze de wereld. Hoe? Door organisaties beter inzicht te verschaffen en betere keuzes te laten maken op basis van sensor gegenereerde data. Daarbij maken ze gebruik van kunstmatige intelligentie. Dit bespaart de omweg van ruwe data uit de cloud en terug. In de loop van dit jaar brengen zij hun eigen slimme sensor op de markt.