Pierluigi Bomberg

Topsport is keihard. Opoffering voor de winst, ten koste van alles. De route naar de top is vaak eenzaam. Geen rechte weg maar eentje vol scherpe bochten en langs diepe ravijnen. Ook in Tilburg werken topsporters dagelijks om dat ene moment te voelen, om de heldenstatus te bereiken. Team Tilburg wil jou als lezer meenemen in de belevingswereld van een topsporter en je inspireren, sporters faciliteren en de buitenwereld laten zien dat Tilburg the place to be is om jouw (sportieve) doelen te bereiken.  

Een klasse apart, zo mag je Pierluigi Bomberg wel noemen. Pas een jaar traint hij op Papendal, maar zijn drive en doorzettingsvermogen maken hem een van de snelst groeiende topsporters van Nederland. Als atleet heeft hij een nieuwe uitdaging en doel in het leven gevonden na een dramatisch bedrijfsongeval in 2018. Van deze ‘bladerunner van de lage landen’ gaan we nog veel horen en zien, daarvan zijn we overtuigd. Lees hier zijn verhaal.

Fatale keuze

De route naar de fatale dag van het ongeluk was een doodnormale, gebaseerd op bepaalde keuzes die Pierluigi maakte. De gevolgen bepaalden de rest van zijn leven en de keuze voor topsport. Hij vertelt: “Toen ik achttien was, verhuisden mijn moeder en zusje naar Curaçao waardoor ik voor de keuze kwam te staan; ga ik mee of niet?” Ik besloot te blijven, mijn leven was hier. Met als gevolg dat ik zelf voor inkomen moest zorgen.” Daarom besloot Pierluigi te gaan werken in de fabriek waar zijn vader ook werkte, in Eindhoven. Later dat jaar, we spreken over 2018, zou het ongeval plaatsvinden dat zijn leven voorgoed veranderde. Veel wil hij er niet over kwijt, erover praten is nog steeds lastig. “Er was een storing met een machine, collega´s stuurde mij om de storing op te lossen en de machine bleek niet uitgeschakeld. Terwijl ze zeiden dat dat wel zo was.” Pierluigi verloor zijn onderbeen.

Nieuw speelgoed

De schikking loopt nog, het is een lang proces waardoor het lastig is om het af te sluiten, ook mentaal is het nog niet verwerkt. “Na de revalidatieperiode, waar mentale ondersteuning ook een onderdeel was, ging het mis. Ik stond er alleen voor en dacht dat het wel goed zou komen. Maar ik kreeg nachtmerries, had veel verdriet, het was niet ok.” Uiteindelijk gaf zijn advocaat het advies hulp te zoeken wat een enorme barrière voor hem was. Maar het bleek de enige juiste beslissing. Ook de keuze voor hardlopen helpt hem, als afleiding en manier om het ongeluk en de gevolgen te verwerken. “Ik zou zelf nooit voor atletiek hebben gekozen. Het kwam niet in me op omdat ik er nooit mee in aanraking was gekomen. Ook lag mijn focus bij zo snel mogelijk kunnen lopen, ik was niet bezig met sport.” Tijdens zijn revalidatie werd gevraagd wat hij leuk zou vinden om te doen. Hoewel hij altijd graag basketbalde als kind was rolstoelbasketbal geen optie voor Pierluigi: “Met een rolstoel voel ik me gehandicapt. Ik was blij om na de revalidatie eruit te zijn, dus wilde ik er niet meer in. Ook in het dagelijks leven pak ik liever krukken dan dat ik afhankelijk ben van een rolstoel.” Hardlopen had hij niet eerder gedaan maar hij hoorde van een blade, dat zag er wel er vet uit, vond hij. Die eerste keer dat hij een blade kreeg was een allesbepalend moment: “Ik dacht dat ik niet meer zou kunnen lopen. Nu kon ik ineens rennen. Dit positieve gevoel wilde ik vasthouden.” Dus ging hij trainen, hard trainen. Twee keer per week vergat hij zijn pijn en problemen, rennen werd een vorm van therapie. “Ik ren mijn boosheid eruit en ben niet bang om uit te proberen. Ik houd van snelle auto’s en gadgets, van techniek, hoe iets werkt, dus de blade was voor mij alles in één; wat kan ik ermee, hoe ver kan ik pushen. Als een klein kind met een nieuw stuk speelgoed”, lacht hij.

Papendal

Hij heeft veel te danken aan zijn trainer in Eindhoven, Xander van Doorn. Dankzij hem is hij verder gegaan dan hij zelf dacht. “Xander stelde voor te gaan classificeren zodat ik wedstrijden kon rennen. Normaal gesproken word je gescout tijdens een open dag maar ik was zelf gegaan. Ze waren versteld van de basis die ik al had.” Hij kreeg het aanbod te starten in Papendal. Elke zaterdag groeide uit naar fulltime trainen. Wat ook nodig is want het rennen met een blade is niet te vergelijken met het rennen met twee benen, volgens Pierluigi. “Je hebt een heel andere techniek die je moet aanleren. Het doel is om zo natuurlijk mogelijk te rennen, maar het zal nooit zijn zoals met twee benen.”

De ervaring van het ongeluk en het omgaan met de fysieke en mentale uitdagingen, leerde Pierluigi om zijn eigen problemen op te lossen, met een sterke behoefte om onafhankelijk te zijn, op zijn manier: “Ik heb niet zoveel met anderen met een handicap, ze hebben toch ieder een eigen verhaal wat niet met mijn verhaal te vergelijken is. Ik moet het er zelf mee doen, mijn situatie is die van mij. Dat is ook hoe ik ben als persoon, ik los het liever zelf op.” Trainen op Papendal was dan ook een grote stap voor Pierluigi. “Na het ongeluk heb ik moeite om onder mensen te zijn, vooral grote groepen, dat geeft veel prikkels. Door het gevoel dat de sport mij geeft, was het makkelijker die stap te maken. Ik heb het ervoor over. Nu, na een jaar trainen op Papendal voel ik me wel meer op mijn gemak.” 

Tilburg forever

De 25-jarige Pierluigi woont al zijn hele leven in Tilburg West en zal er, als het aan hem ligt, altijd blijven wonen. “Het is mijn favoriete plek in Tilburg, mijn buurt. Ik vind Tilburg een mooie stad en het voelt als thuis.” Hij probeert in zijn volle trainingsweek zoveel mogelijk thuis te slapen, bij zijn verloofde en jeugdliefde met wie hij samenwoont. Op maandag en dinsdag traint en slaapt hij in Papendal onder begeleiding van bondscoaches Fynn van Buuren en Joep Janssen. Woensdag brengt hij zijn rustdag door in Tilburg. Op donderdag rijdt hij dan weer terug naar Papendal en vrijdag traint hij in Vught. De trainer in Vught werkt namelijk ook op Papendal; “Dan hoef ik niet helemaal terug. Fijn dat die mogelijkheid er is.”

Limiet

Hij komt van ver en gaat snel. Een jaar na zijn ongeval startte hij met hardlopen en hij traint nu een jaar op Papendal. Zonder A-status overigens; daarvoor moet hij in de top zes staan van de wereld of bepaalde tijdslimieten lopen. Momenteel is het investeren in zichzelf, heeft hij geen inkomen en is daarom blij met een bedrijf als Livit Ottobock Care, een prothesemaker die hem helpt met onderhoud van de blade. Voor de rest is het zoals hij zelf omschrijft; duwen, trekken en kijken hoe het gaat. “Het vraagt heel veel van je, maar ik weet waarvoor ik het doe. Als je presteert gaat het lonen. Vooral in paralympisch sporten heb je te maken met kosten die een gezond persoon niet heeft, zoals onderhoud van een blade. Dat is eenmaal zo.”

Maar waarvoor doet hij het dan? Zijn doel is duidelijk: zich kwalificeren voor de Paralympische Spelen. Om dit te bereiken, moet hij zich meten met de beste atleten ter wereld en de limieten lopen op erkende wedstrijden. Hoewel hij nog een lange weg te gaan heeft, heeft Pierluigi al enorme vooruitgang geboekt. Hij heeft zijn tijden aanzienlijk verbeterd en is vastberaden om zijn seizoen af te sluiten met indrukwekkende prestaties. De limiet om te kwalificeren is momenteel 11.10 seconden op de 100 meter. Zijn seizoen begon met 12.15 en hij rent momenteel 11.62 seconden. Hij hoopt het seizoen te eindigen met 11.50 sec: “Daarna is het evalueren, een plan maken en doelen voor het volgend seizoen. Ik ga voor de 100 en 200 meter; mijn lievelingsonderdeel is 100 meter maar je hebt beide onderdelen nodig om goed te presteren.”

Toekomst

Voor sommigen kan de beslissing om een topsporter te worden een moeilijke en onzekere keuze zijn. Maar voor Pierluigi was er geen twijfel mogelijk. Hij ontdekte zijn talent, maakte snelle vooruitgang en wist diep van binnen dat dit zijn pad was. "Ik wist dat ik hier echt goed in kon worden. Als je het serieus neemt kun je het laten lukken, dus waarom niet voor 100% ervoor gaan?", verklaart hij vol overtuiging. Concurrentie is er in Nederland in zijn klasse nauwelijks, wat niet betekent dat kwalificatie een zekerheid is. “Ieder land heeft een aantal plekken te vergeven, dus daarin moet je eindigen. Dat ik maar één concurrent heb wil niet zeggen dat ik automatisch doorga. Dus het is spannend. Als Nederlanders behoren we tot de top van de wereld. Maar uiteindelijk draait het niet om Nederland maar om de wereld, je wilt tot de top behoren en daar zijn de snelle jongens.” Op de vraag wat hij gaat doen als hij daadwerkelijk die felbegeerde medaille wint antwoordt hij: “Dan ga ik door. Dan komt die A-status en heb ik meer zekerheid. En kloppen de sponsoren aan de deur, terwijl ik ze eigenlijk nu nodig hebt”, vertelt hij met een glimlach. Hoe Team Tilburg kan helpen? “Ik ben niet iemand die vraagt om financiële steun maar het is wel mooi om anderen in Tilburg te laten zien dat er sporters zoals ik zijn. Niet zozeer om anderen te motiveren maar om meer bewustwording te creëren voor sport in het algemeen. En om andere sporters te laten weten dat er zoiets bestaat als een Topsportfonds waar sporters gebruik van kunnen maken*.”

Het kan niet altijd leuk zijn

In het leven van een topsporter gaat er veel meer schuil dan alleen de glans van succes. Pierluigi begrijpt als geen ander dat het pad naar succes hobbelig kan zijn. “Ik hoor wel eens dat ik te streng ben voor mezelf maar ik geloof wel dat je dat mag zijn. Het is niet altijd leuk. Dat besef moet je hebben als topsporter. Tegenslagen horen erbij en des te mooier is het als je deze overwint. Ik begon mijn seizoen met 12.15 maar had een ander doel. Ik was topfit maar had net een nieuwe blade en liep een van mijn slechtste wedstrijden. Dat is accepteren en doorgaan. Ik heb nu een mooie tijd neergezet. Dus dat is mooi.” Succes wordt niet alleen bepaald door resultaten, maar ook door onze veerkracht. Of zoals Pierluigi het omschrijft: "Het is continu zoeken, maar door te accepteren en door te gaan, kunnen we onze mooiste momenten creëren."

*Team Tilburg bouwt aan een duurzame verbinding tussen Tilburgse topsporters, talenten en teams en de Gemeente Tilburg met als doel een sterker (top)sportklimaat in de stad. Ambitie, kennis, ervaring, financiële en facilitaire ondersteuning landen op TeamTilburg.nl. Een platform bestaande uit (voormalig) atleten, topsportorganisaties, landelijke en provinciale topsportpartners, onderwijsinstellingen, Tilburgse bedrijven, Citymarketing Tilburg en de Gemeente Tilburg. Vanaf 1 augustus 2023 gaat de inschrijving voor het Topsportfonds open.